Owczarek z Gór Atlas jest obecnie bardzo rzadką rasą, spotykaną w zasadzie jedynie w Maroku, Algierii, Liberii i Francji.
W przypadku psów tej rasy używa się również określeń:
Chien de l’Atlas, Atlas Mountain Hound, Pies z Atlasu, Atlas Dog, Atlas Sheepdog
Kraj pochodzenia: Maroko, Afryka Północna
Przydatność
Owczarka z Gór Atlas, wg klasyfikacji FCI zalicza się do grupy II w typie pinczera i sznaucera, molosów, szwajcarskich psów pasterskich i innych ras; sekcji 2.2: Molosy typu górskiego. Wcześniej używano ich do polowania, tropienia zwierzyny oraz pilnowania stad, chociaż nigdy nie były stricte psami pasterskimi. Obecnie wykorzystuje się je do stróżowania. Nie podlegają próbom pracy.
Historia
Początki rasy sięgają XI wieku, kiedy to psy podobne wyglądem (prawdopodobnie potomkowie dużych, azjatyckich psów pasterskich) służyły Beduinom w tropieniu, wyszukiwaniu i wystawianiu zwierzyny, w czym świetnie się sprawdzały, dzięki świetnemu powonieniu, instynktowi łowieckiemu, wytrzymałości, a także żelaznemu uściskowi szczęki i mocnym pazurom. Wykorzystywano je także do obrony ludzi i dobytku przez atakiem dzikich zwierząt, a później również zwierząt hodowlanych.
Szata
Aidi to żyjące 10 do 12 lat czujne i uważne, dobrze umięśnione, silne psy średniej wielkości, które osiągają wielkość 57-61 cm w kłębie i wagę 25-35 kg, przy czym suki są średnio 3 cm mniejsze i 2-5 kg lżejsze. Pokrywa je półdługa (ok. 6 cm), gęsta, wełnista, kosmata szata, zapewniająca komfort w trudnych warunkach gór Atlas: z jednej strony ochronę przed upałem, z drugiej zaś przed zimnem, deszczem, a nawet atakami dzikich zwierząt. Najbardziej pożądane jest białe umaszczenie, chociaż dopuszcza się również kremowe z szarymi łatami i plamkami, białe z czarnym czy wreszcie wyblakłe czerwone lub kremowe. Długość tułowia w stosunku do wysokości w kłębie to 10 do 9. Głowa jest proporcjonalnej wielkości, mocna i szeroka. Czaszka płaska, z niewielką bruzdą czołową. Guz potyliczny prawie niewidoczny zaś stop długi, niezbyt mocny i słabo zaznaczony. Nozdrza szerokiego, czarnego lub czekoladowego (zgodnie z umaszczeniem) nosa są otwarte. Kufa stożkowata i zdecydowanie krótsza od mózgoczaszki. Cienkie, dobrze przylegające wargi czarne lub czekoladowe. Dopuszcza się zgryz cęgowy lub nożycowy, nawet z niewielkim przodozgryzem. Średniej wielkości oczy w kolorze od bursztynowego po złoto-brązowe lekko skośne, o dobrze pigmentowanych powiekach. Średniej długości, lekko zaokrąglone na końcach i skierowane do przodu uszy są złamane w połowie długości. Szyja pozbawiona podgardla, dobrze umięśniona i mocna. Górna linia tułowia lekko wklęsła, chociaż nie zapadnięta. Również dobrze umięśniony i szeroki grzbiet przechodzi w lekko wysklepione lędźwie. Zad opada. Klatka piersiowa długa, głęboka i szeroka o lekko zaokrąglonych żebrach. Dobrze owłosiony i osadzony jako przedłużenie linii zadu ogon o kształcie szabli sięga przynajmniej stawu skokowego. Okrągłe łapy o mocnych opuszkach zakańczają mocne pazury koloru zgodnego z umaszczeniem. Skóra mocna i luźna. Na portkach i ogonie szata zdecydowanie dłuższa.
Zachowanie i charakter
Psy z Atlasu są zawsze gotowe do działania, mocne, zwinne i czujne. Niezależność oraz bardzo silny instynkt obrony własnego terytorium czynią z nich idealnych stróży i obrońców swojego pana. Zdecydowanie nie tolerują obcych (ani ludzi, ani psów), wobec których bywają agresywne i dominujące. Nie poleca się ich do życia domowego. Nie nadają się także do opieki nad dziećmi, chociaż je tolerują. Ze względu na genetycznie uwarunkowany instynkt łowiecki, nie powinny mieszkać z małymi zwierzętami. Aidi nie są szczególnie aktywne, jednak zdecydowanie wolą stojący na w miarę dużej i porządnie ogrodzonej działce dom, niż miejskie blokowisko. Świetnie nadają się do całorocznego mieszkania w budzie. Są to psi indywidualiści – robią tylko to, co uważają za stosowne i mające sens; są zupełnie pozbawione sportowego zacięcia. Z powodu swojej niezależności, uporu i chęci dominacji, a także silnego poczucia hierarchii stada wymagają konsekwentnego prowadzenia przez zdecydowanego pana o naturalnym autorytecie. Szczenięta należy intensywnie socjalizować!
Zdrowie
Owczarki z Gór Atlas uchodzą za rasę zasadniczo zdrową. Przypadki dysplazji biodra są odosobnione. Uwaga: pozbawione wystarczającej porcji codziennych ćwiczeń wykazują skłonność do nadmiernego tycia. Wymagają regularnego (najlepiej częstszego niż raz na tydzień) czesania.