Beagle jest psem z grupy gończych małych i posokowców, typu wyżłowatego. Beagle to idealny pies dla rodziny o zamiłowaniu ruchu, zacięciu sportowym. Beagle lubi przebywać na powietrzu i w kojcu z innymi psami.
Beagle
Kraj pochodzenia psa
Anglia
Przydatność
Beagle hoduje się zarówno do towarzystwa, jak i na psy gończe, tropiące (zwłaszcza dziki) i posokowce. Podlegają próbom pracy.
Historia rasy
Początki psów gończych w Wielkiej Brytanii sięgają XIV wieku. Do polowań na lisy i zające stosowano wówczas właśnie te czworonogi. Wyróżnia się dwie teorie powstania Beagle’ów. Pierwszą popierali panowie Bourdon i Dutheil. Zakłada ona, na podstawie dzieł Ksenofonta, że przodkami rasy były greckie psy gończe, które przywędrowały do Anglii wraz z Rzymianami, a następnie krzyżowały się z psami Normanów. Druga teoria jest zgoła odmienna. Według niej, Beagle pochodzą z południa Francji, a dokładniej Gaskonii i Saintonge. Na tereny Anglii psy dotarły w okresie wojny stuletniej i dały początek tzw. southern hound’om. Od 1895 roku w Wielkiej Brytanii działa klub miłośników Beagle. Na początku XX wieku psy pojawiły się także w Stanach Zjednoczonych.
Wysokość psów
Wysokość w kłębie: od 33 cm do 41 cm.
Waga psów
około 15 kg
Wygląd i szata
Beagle są uważane za najmniejsze psy gończe. Wyróżniają się krępą, proporcjonalną budową. Są silne, krzepkie, zwinne i zwarcie zbudowane. Głowa jest gładka, średniej wielkości, z wysoko wysklepioną mózgoczaszką o nieznacznym guzie potylicznym, szyja długa. Nie spiczasta kufa z czarnym nosem (w przypadku psów jasno umaszczonych nos może być jaśniejszy). Mocne szczęki, zgryz nożycowy. Oczy szeroko rozstawione, o łagodnym wyrazie, ciemnobrązowe lub orzechowe. Uszy długie, o zaokrąglonych końcach, nisko osadzone i zwisające wzdłuż policzków.
Zdecydowanie prosty i poziomy grzbiet o głębokiej klatce piersiowej, sięgającej poniżej łokci. Żebra zachodzące do tyłu i dobrze wysklepione. Kończyny proste. Przednie stabilnie ustawione i dobrze umięśnione, zaś tylne muskularne, dobrze kątowane. Stawy skokowe mocne. Ogon średniej długości, wysoko osadzony, mocny, prosty, dobrze porośnięty włosem. Noszony wesoło. Szata Beagle’ów jest krótka, gładka, delikatna, wodoodporna i dobrze przylegająca. Dopuszcza się każde umaszczenie, jednak najczęściej spotyka się tricolory. Wysokość w kłębie: od 33 cm do 40 cm.
Zachowanie i charakter psa
Beagle są przede wszystkim żwawe, wesołe i pełne życia, zawsze ciekawe otaczającego je świata, z widocznymi skłonnościami do zabaw i niestety także włóczęgostwa. Dobrze tolerują dzieci. Są bardzo aktywne, wytrzymałe, czujne, inteligentne i zdeterminowane, co czyni je świetnymi psami łowieckimi (zwłaszcza w długich pogoniach za zającami).
W kontaktach z ludźmi cechują się uprzejmością i czujnością oraz brakiem nieśmiałości i agresji. Są stałe, nie wykazują zatem skłonności do histerii, nerwowości czy niczym nie sprowokowanej agresji. Jako, że od samego początku Beagle były przeznaczone do polowań w stadach, ich temperament jest właściwy, zaś same psy świetnie współpracują.
Bardzo silnie skupiają się na wyznaczonym celu i nie zawsze potrafią kontrolować chęć pogoni za ciekawym zapachem. Są przystosowane do życia w sforze, dlatego rodzinę będą traktować jak własne stado. Należy pamiętać, że są bardzo żywiołowe i pełne energii, a odpoczywają krótko. Należy im zatem zapewniać duże dzienne dawki atrakcji, tak, aby się nie nudziły, zwłaszcza, że lubią snuć i realizować własne plany (które często zupełnie nie pokrywają się z naszymi).
Beagle cechuje także skłonność do rozrywania i zjadania różnych przedmiotów, dlatego jeśli decydujemy się na posiadanie ich, musimy zaopatrzyć się w niewyczerpane pokłady cierpliwości i wykazać konsekwencję w wychowywaniu.
Zdrowie i pielęgnacja
Generalnie Beagle nie mają skłonności do chorowania i uważane są za psy o stabilnym stanie zdrowia. Jeżeli już coś im dolega, są to najczęściej problemy z uszami (infekcje bakteryjne i grzybicze) oraz urazy, na które psy są narażone podczas pędzenia za interesującymi zapachami. Beagle’om, które prowadzą mało aktywny tryb życia, grozi także otyłość. Problemów z uszami można uniknąć dzięki zabiegom pielęgnacyjnym, takim jak choćby regularne czyszczenie.
Psy tej rasy wymagają okresowego kąpania (bez zastanowienia wytarzają się bowiem we wszystkim, co emituje ciekawy, w ich mniemaniu, zapach) oraz czyszczenia zębów. Warto mieć świadomość, że Beagle gubią sierść przez cały rok, należy je zatem regularni szczotkować.