Briardy są starą rasą francuskich psów pasterskich. Pierwsza pisemna wzmianka o nich pochodzi z 1809 roku, jednak istnieją dowody (kronika średniowieczna de Trois-Fontaines, gobeliny, malowidła czy rzeźba przy wejściu do pikardyjskiej katedry w Montidier) świadczące o tym, iż podobnie wyglądające psy posiadał na swoim dworze sam Karol Wielki.
Briard
Wspomniany wcześniej zapis z 1809 roku pochodzi z „Księgi Rolniczej” księdza Abbe Roziera i opisuje psa o długiej sierści, stróżującego i pasającego owce, jednak nie wyjaśnia, skąd wzięło się w kraju owe zwierzę. Istnieje teoria, że rasa wywodzi się z krainy Brie w Szampanii, gdzie długowłose psy owczarskie krzyżowano z gryfonami i barbetami.
Kraj pochodzenia
Francja
Przydatność
Briard jest rasą psów pasterskich i zaganiających. Według klasyfikacji FCI należy do sekcji psów owczarskich. Podlega próbom pracy.
W czasie obydwu wojen psy tej rasy wykorzystywane były do szukania rannych na polach bitwy. Obecnie ratują tonących. Chociaż ostatnio traktuje się je jako psy bardziej do towarzystwa, warto wiedzieć, że świetnie odnajdują się także w charakterze obronnym.
Historia
Pierwsza hodowla owczarków francuskich zaczęła działać w 1880 roku, zaś pobieżny wzorzec rasy opracowano w roku 1897. Wyróżniał on trzy rodzaje szaty: szorstką, wełnistą oraz długą. Dokładniejszego wzorca, obowiązującego do dzisiaj, dokonano dopiero w 1925 roku. Ze względu na dużą użytkowość briardów, ich popularność stale rosła. Psy tej rasy z powodzeniem strzegły domostw, pasały owce, ciągnęły wózki mleczarskie, a podczas obydwu wojen wykorzystywane były jako psy meldunkowe i sanitarne. Do Polski pierwsze owczarki francuskie dotarły w 1979 roku i od tamtej pory ich popularność stale rośnie.
Szata
Briardy posiadają suchą, długą (min 7 cm), lekko pofalowaną sierść okrywową (tzw. kozia struktura) oraz podszerstek. Włosy na głowie winny tworzyć charakterystyczną grzywkę, wąsy i brodę. Dopuszczalne umaszczenie to płowe, szare lub czarne. Owczarki francuskie są muskularne, ale zwinne, o prostokątnym formacie. Na tylnych kończynach posiadają charakterystyczne podwójne ostrogi (tzw. wilcze pazury), co jest specyficzną, wymaganą cechą tej rasy. Uszy można kopiować, jednak ostatnio pozostawia się je w naturalnym kształcie. Zakończony fajką ogon noszony jest nisko.
Zachowanie i charakter
Briardy bardzo mocno wiążą się z ludźmi, a swojego pana kochają do końca życia, jednak należy mieć świadomość, że te bystre, błyskotliwe, wesołe, inteligentne i uparte psy potrzebują właściciela konsekwentnego, wyrozumiałego oraz odznaczającego się silną wolą, bo tylko takie cechy pozwolą okiełznać ich temperament. Owczarki francuskie są zawsze zainteresowane tym, co się dzieje dookoła.
Te ruchliwe, energiczne, wesołe i przepiękne kudłate stwory do późnej starości zachowują się jak nieokiełznane szczeniaki. Posiadają dobrze rozwinięty instynkt obronny, jednak są bardzo tolerancyjne w stosunku do dzieci, które wprost uwielbiają, a także innych zwierząt. Ze względu na ich delikatną psychikę, briardów nie wolno izolować od ludzi. Nie należy też pozwolić, by się nudziły.
Absolutnie nie mogą być trzymane w kojcu. Ich niespożyta energia wymaga porządnej codziennej dawki aktywności. Lubią pływać i nurkować, aportować (także w wodzie). Typowe osobniki są zrównoważone, nigdy agresywne czy lękliwe. Chętnie się uczą poprzez zabawę. Nie należy ich szkolić pod przymusem, ponieważ egzekwowanie pożądanych zachowań brutalnymi metodami niszczy ich psychikę.
Zdrowie
Briardy cieszą się dobrym zdrowiem, chociaż zdarza im się dysplazja stawów biodrowych oraz, bardzo rzadko, skręt żołądka. Psy tej rasy nie gubią nadmiernie sierści, jednak wymagają regularnego czesania (mniej więcej raz na dwa tygodnie), a także stosowania odpowiednich kosmetyków. W przypadku, gdy podszerstek jest bardziej obfity i sierść ulegnie spilśnieniu, wówczas wskazane jest strzyżenie.