Dalmatyńczyki są niezwykle odważne i zrównoważone, pełne uroku i wdzięku. Bardzo mocno przywiązują się do właściciela, są niezwykle towarzyskie. Świetnie sprawdzają się jako psy rodzinne.
Dalmatyńczyk
Kraj pochodzenia
prawdopodobnie Indie
Przydatność
Rasa psów, należąca do grupy psów gończych, posokowców i ras pokrewnych, typu wyżłowatego. Nie podlega próbom pracy.
Historia
Pochodzenie dalmatyńczyków nie jest do końca wiadome. Niektórzy badacze doszukują się korzeni tej rasy w północnych Indiach. Istnieją jednak dowody świadczące o tym, że podobne psy występowały powszechnie w Europie już w czasach średniowiecza. Rasa zawdzięcza swoją nazwę faktowi, że była hodowana w charakterze psów gończych w Dalmacji, chociaż dużym powodzeniem cieszyła się także w USA i Wielkiej Brytanii (dokąd sprowadzono je w XVIII wieku z Francji), gdzie każdy dżentelmen musiał koniecznie posiadać tego psa.
Szczyt popularności dalmatyńczyków przypada na okres wiktoriański, kiedy to docierały do wszystkich krajów basenu Morza Śródziemnego. Podczas wojny na Bałkanach wykorzystywano je jako psy łącznikowe, zaś w Ameryce stanowiły część załogi wozów strażackich. Znane były po różnymi nazwami: wyżły regusańskie, legawce dalmatyńskie, psy galicyjskie. Do Polski Dalmatyńczyki dotarły pod nazwą Dalmatinnis.
Szata
Dalmatyńczyki mają barwę czysto białą z czarnymi lub wątrobianobrązowymi, ostro odgraniczonymi cętkami o średnicy 20-30 mm (na skrajnych partiach tułowia, ogonie, nogach, uszach, pysku i głowie powinny być one mniejsze), które pojawiają się na ciele białych szczeniąt średnio dwa tygodnie po ich narodzinach. Nos psów o czarnych plamkach musi być czarny, natomiast tych o brązowych łatkach, zawsze czekoladowy. Przy czarnych cętkach oczy mogą być czarne, niebieskie lub brązowe. Przy plamkach brązowych: żółte, brązowe lub niebieskie. Sierść jest zwarta, zbita, twarda i krótka. Wysokość psów w kłębie to 55-61 cm przy wadze 15-32 kg. Suki są średnio 5 cm mniejsze i 5-8 kg lżejsze.
Zachowanie i charakter
Uwielbiają dzieci i mogą się z nimi bawić całymi godzinami. Są czujne, wesołe, żywe, pełne temperamentu i aktywne, dlatego nie poleca się ich osobom mało ruchliwym. Lubią, gdy się do nich dużo mówi. Należy organizować im czas – zostawione sam na sam ze sobą szybko zaczynają się nudzić, a w konsekwencji wyć i broić. Należy mieć również na uwadze fakt, że dopiero półroczne psy są w stanie wytrzymać 8 godzin bez załatwiania się.
Dalmatyńczyki sprawdzają się w roli stróża, dają się także łatwo wyszkolić do polowań. Wymagają codziennych, długich spacerów, a ponieważ są bardzo inteligentne – także konsekwencji w prowadzeniu oraz towarzystwa: nie powinny zostawać same w domu. Chętnie wykonują czynności, których się nauczyły. Niestety, dotyczy to także negatywnych umiejętności. Cechuje je doskonały i niewybredny apetyt, a także łatwość pielęgnacji. Warto wiedzieć, że dalmatyńczyki preferują spanie w łóżku właściciela w nocy, zaś w ciągu dnia wypoczynek na kanapie.
Uwaga: są to psy terytorialne.
Zdrowie
Rasa nie należy do najtańszej w utrzymaniu. Przyszły właściciel musi się liczyć ze sporymi miesięcznymi wydatkami na karmę, zabawki, opiekę weterynaryjną (odrobaczanie, szczepienia, witaminy, preparaty przeciwko pchłom i kleszczom, prześwietlenia czy nieprzewidziane wypadki).
W kwestii dbania o wygląd i kondycję, dalmatyńczyki wymagają trochę starań. Gubią sporo włosów, dlatego w czasie linienia, czyli na wiosnę oraz jesienią, należy codziennie przez około 10 min dokładnie je wyczesywać. W temacie zdrowia sprawa przedstawia się gorzej. Rasa należy niestety do dość chorowitej.
Najczęściej spotykanymi dolegliwościami są: kamica moczanowa, nefropatia, cisawica oraz skręt żołądka. Uwaga: bardzo często dalmatyńczyki rodzą się głuche, częściowo lub całkowicie. Przed zakupem należy więc dokładnie zbadać zwierzę pod tym kątem. Niestety, coraz częściej psom tej rasy zdarza się wrodzona agresja (w stosunku do ludzi oraz innych zwierząt), nerwice, nadpobudliwość oraz rozkojarzenie. Przeciętna długość życia dalmatyńczyka to 10-14 lat, chociaż dość często spotyka się osobniki starsze, nawet siedemnastoletnie.