Pudle średnie są bardzo inteligentne, harmonijne i mniej pobudliwe od swoich kuzynów innej wielkości. Bardzo radosne, towarzyskie i zawsze skłonne do harców, nie przysparzają problemów wychowawczych, jednak wymagają odpowiedniego treningu (nauki posłuszeństwa) we wczesnym dzieciństwie.
Pudel średni
Kraj pochodzenia
Francja
Przydatność
Rasa zalicza się według klasyfikacji FCI do grupy IX, sekcji 2, nr wzorca 172, psów do towarzystwa.
Historia
Sama nazwa pochodzi od starogermańskiego „puddeln”, oznaczającego „pluskać się (w wodzie)”. Powstanie rasy, na podstawie pierwszych wzmianek o niej, datuje się na XV wiek. Od samego początku psy te występowały w trzech odmianach (różniących się wielkością). Pierwotnie wykorzystywano je w charakterze pomocy dla myśliwych, zwłaszcza do polowania w wodzie. Sprawdzały się także jako psy wiejskie, głównie pasterskie. Przodkowie dzisiejszych pudli (średniej wielkości czteronogi ze sznurowatym, kosmatym włosem) wywodzą się z Azji, a do Europy trafiły w okresie średniowiecza, gdzie szybko zyskały na popularności, choć pod znano je różnymi nazwami (Węgry: puli, Niemcy: pudel [kałuża], Francja: caniche [kaczka]…pod koniec XVIII wieku ksiądz Kluk nazwał trzymane na Podlasiu psy „pudłami”).
W tym czasie pudle były już powszechnie trzymane w miejskich domach i uważane za psy do towarzystwa. Ponieważ jednak narzekano na ich duże rozmiary, wielkość czworonogów została zmniejszona poprzez krzyżówki z maltańczykami i bolończykami. Wtedy też sznurowaty włos ustąpił miejsca znacznie łatwiejszemu w utrzymaniu – wełnistemu.
Pierwszy klub wielbicieli pudli powstał w 1866 roku w Wielkiej Brytanii, zaś rasa znana już była wówczas nie tylko w Europie, ale i Stanach Zjednoczonych. Obecnie caniche moyen postrzega się jako jedną z najbardziej wytwornych i eleganckich ras, i traktuje wyłącznie jako psy do towarzystwa. Polskie hodowle prowadzone przez pasjonatów, znajdują się na światowym poziomie.
Szata
Wielkość pudli średnich to 35-45cm, przy czym dymorfizm płciowy koniecznie musi być wyraźnie widoczny. Są to dumne i eleganckie zwierzęta średniej i harmonijnej budowy, o inteligentnym spojrzeniu i charakterystycznej, kędzierzawej szacie (lokowatej lub sznurowej) i elastycznej (ale nie luźnej), koniecznie pigmentowanej skórze. Poruszają się lekko i sprężyście (szczenięta powinny przychodzić na świat pozbawione palców szczątkowych na tylnych kończynach).
Warto wiedzieć, że długość tułowia osobników tej rasy (od łopatki do guza kulszowego) nieznacznie tylko przekracza wysokość w kłębie, zaś długość kufy to 0,9 długości czaszki. Z kolei wysokość w kłębie jest prawie równa wysokości zadu, a odległość od łokcia do podłoża jest równa 5/9 wysokości w kłębie. Dopuszcza się ubarwienie jednolite (pozbawione łat czy plam): czarne, białe, srebrne, brązowe, płowe i morelowe (to ostatnie musi być jednolite i zdecydowanie odbiegać od beżu, kremu, rudości, kasztanu, brązu oraz odcieni wymienionych kolorów), przy czym pigmentowanie musi być zgodne z barwą szaty. U psów białych pożądany jest srebrny kolor skóry.
Pudle średnie mogą mieć jeden z dwóch rodzajów włosa:
• lokowaty – ma wełnistą strukturę, jest kędzierzawy, elastyczny, obfity i zdecydowanie odporny na ucisk dłoni. Powinien być także gęsty, gruby i równej grubości, tworząc regularne loki;
• sznurowy – charakteryzuje się delikatną i wełnistą strukturą. Jest gęsty i tworzy minimum dwudziestocentymetrowe, charakterystyczne sznury.
Zachowanie i charakter
Pudle zwykle tolerują inne psy. Doskonale nadają się na towarzyszy osób starszych i samotnie żyjących. Dobrze dogadują się z dziećmi, jeśli te ostatnie je szanują. Odczuwają wrodzoną potrzebę rozweselania zatroskanego pana.
Źle znoszą samotność, nie powinny więc zostawać na dłużej same w domu. Dzięki swojemu legendarnemu przywiązaniu do właściciela, czujności oraz dumnej i eleganckiej postawie, idealnie nadają się na psy towarzyszące.
Zdrowie
Pudle średnie uznaje się za rasę długowieczną (dożywają ok. 2 dekad, przy czym średnia długość życia wynosi 16 lat) i zdrową. Jedyne, co im doskwiera, to podrażnienia oczu (co skutkuje łzawieniem i ropieniem) oraz nadmierna wydzielina z uszu, które należy w związku z tym regularnie czyścić okrężnymi ruchami oraz wyskubywać z nich włosy.
Ze względu na fakt, iż podszerstek w tej rasie jest dłuższy od włosa okrywowego, przez co tworzy kędziory lub zwija się spiralnie, pudle należy regularnie i starannie (przynajmniej raz na tydzień) szczotkować. Kąpiel zaleca się natomiast raz w miesiącu. Włosy, dzielone na pasma, należy następnie bardzo dokładnie (od samej skóry) suszyć suszarką, w celu wyprostowania ich. Minimalny kontakt z wilgocią skutkuje skręceniem się włosa. Konieczne jest także regularne strzyżenie czworonogów.