Yorkshire Terrier to niezbyt duży piesek. Jest bardzo popularnym zwierzęciem domowym, polecanym szczególnie dla singli oraz osób starszych, ze względu na łatwą adaptację do praktycznie każdych warunków. Yorkshire Terrier sprawdzi się w domu alergika, gdyż jego sierść, a w zasadzie włosy, nie zawiera łuszczącego się naskórka, jest więc hipoalergiczna.
York zdecydowanie jest zwierzęciem domowym i nie powinien mieszkać na zewnątrz, chociaż bardzo lubi spacery. Jest też zdecydowanie towarzyski. Zadowoli się każdą zabawą, pod warunkiem, że będzie się bawić z właścicielem. Uwielbia biegać. Jest niezwykle inteligentny, dlatego zdarza mu się zwyczajnie nudzić i robić na przekór swojemu właścicielowi. Jest również uparty. Ciężko nauczyć go czystości.
Jak na swoje rozmiary, z których zresztą zupełnie nie zdaje sobie sprawy, jest bardzo odważny i zadziorny – często zaczepia psy dużo od siebie większe. Bardzo przywiązuje się do swojego pana, ale jeżeli nie będzie uważał człowieka za lidera w stadzie, może przejawiać agresję , także w stosunku do innych zwierząt. Może również stać się naprawdę głośny, jeśli chce, żebyś to TY zrobił coś dla NIEGO.
Yorkshire Terrier wywodzi się z rasy terierów, a więc potrzebuje silnego przewodnika stada. W żadnym wypadku nie można pozwalać małemu Yorkowi na zachowania, których nie akceptowalibyśmy u większych ras. Jeżeli nie będziemy stanowczy pod względem wychowawczym, to z pewnością ta drobna psinka będzie próbować „wejść właścicielowi na głowę”.
Rozwydrzone Yorki żądają dużo uwagi ze strony właściciela i rozwijają różne niewłaściwe zachowania: stają się zazdrosne, podgryzają, gdy ktoś je zaskoczy, przestraszy lub za dużo sobie pozwoli w czasie zabawy. W skrajnych przypadkach może dochodzić do sytuacji, w której źle prowadzony York zacznie bronić wszystkiego, co uzna, za swoją własność (np. niektórych mebli, butów, zabawek dzieci).
Powstanie rasy
Pierwotnym zadaniem Yorka było tępienie myszy i szczurów w domach dziewiętnastowiecznych, biednych rzemieślników i robotników. Jest to mały piesek, wyhodowany w wyniku krzyżowań ras terierów, w hrabstwie Yorkshire, na Północy Wielkiej Brytanii.
Przodkami tych psów są najprawdopodobniej maltańczyk , Dandie Dinmont Terrier, Clydesdale terrier i skye terrier. Później stał się ulubieńcem wyższych sfer i obecnie można go spotkać wszędzie. Mimo iż jest postrzegany jako piesek do towarzystwa, nie zatracił nic z genów swoich przodków. Nadal uwielbia polować, kopać nory w poszukiwaniu małych gryzoni.
Wygląd
Sylwetka tego pieska jest opływowa, proporcjonalna. York jest energiczny, ale nosi się dumnie. Ma długą, prostą sierść, opadającą po obu bokach tułowia, z przedziałkiem od nosa aż po ogon, przy czym na tułowiu sierść jest nieco krótsza, zaś u nasady uszu u na kufie dłuższa. Na klatce piersiowej sierść jest intensywnie podpalana (płowa), błyszcząca. Ogólnie włosy płowe są ciemniejsze u swej nasady niż w połowie długości, a jeszcze jaśnieją na koniuszkach.
Umaszczenie Yorka jest ciemno-stalowo-niebieskie, a tzw. płaszczyk obejmuje ciało od guza potylicznego po nasadę ogona, nie może być na nim śladów sierści płowej, brązowej lub ciemnych nalotów. Jeśli nie mamy planów wystawowych związanych z naszym Yorkiem, lepiej jest go krótko strzyc – dzięki czemu staje się łatwiejszy oraz zdecydowanie tańszy w utrzymaniu.
Budowa
Głowa owczarka niemieckiego jest proporcjonalna do wielkości tułowia, sucha, o umiarkowanej szerokości między uszami. Czoło jest nieznacznie wypukłe ze słabo widoczną bruzdą, zaś czaszka widziana z góry, stopniowo i równomiernie zwęża się od uszu ku wierzchołkowi nosa. Kufę również owczarki mają mocną, długą i suchą. Grzbiet nosa jest prosty, policzki lekko zaokrąglone, lecz nie wystające.
Szczęki i żuchwa silnie rozwinięte. Wargi suche, dobrze przylegające, uzębienie mocne i pełne (42 zęby: 20 w szczęce i 22 w żuchwie). Zgryz nożycowy z dobrze przylegającymi do siebie siekaczami szczęki i żuchwy. Oczy są średniej wielkości w kształcie migdału, osadzone lekko skośnie, nie wyłupiaste, o barwie dostosowanej do umaszczenia, możliwie ciemne. Uszy średniej wielkości, wysoko osadzone, szersze u nasady, stojące, prosto trzymane, ostro zakończone, z małżowiną skierowaną do przodu.
Tresura i zdrowie
Jest to piesek inteligentny, który dodatkowo uwielbia zadowalać swojego właściciela, dlatego łatwo go wytresować, chociaż potrafi być uparty, jeśli nie weźmiemy pod uwagę jego potrzeb. Znakomicie odnajduje się w roli stróża. Jeśli wykażemy się na pozycji lidera, nasz York będzie psem kochającym, uroczym i słodkim, a także w pełni godnym zaufania. Problemy pojawiają się dopiero wtedy, kiedy z racji małych rozmiarów, pozwolimy mu na wszystko i każde złe zachowanie jest mu wybaczane. Wtedy zacznie przejmować dom.
Yorkowi zdarza się Kompleks Napoleona – jest zadziorny i niezależny. Ot, wielki duch w małym ciele. Należy na to zwrócić szczególną uwagę.
York dość często cierpi na tzw. kichnięcie wsteczne – wydaje wtedy dźwięki podobne do gęgania gęsi. Nie jest to jednak problem natury medycznej i mija po kilkunastu sekundach. York ma skłonności do problemów ortopedycznych oraz do próchnicy zębów i chorób dziąseł. Dodatkowo ma bardzo wrażliwy układ pokarmowy – wymaga więc odpowiedniej diety. W żadnym wypadku nie wolno mu podawać resztek z obiadu, gdyż skończy się to biegunką i wymiotami, a w konsekwencji odwodnieniem i wizytami u weterynarza.