Schorzenia stomatologiczne u psów stanowią bardzo powszechny problem. Objawy często są lekceważone, a większość właścicieli czworonogów nawet nie zdaje sobie sprawy, że ich zwierzę wymaga szybkiej interwencji weterynaryjnej.
Choroby przyzębia
Najbardziej narażone na rozwój chorób przyzębia są psy ras małych, u których pierwsze objawy mogą się pojawiać już po 15-tym miesiącu życia. W chorobach przyzębia wyróżniamy: zapalenie dziąseł, zapalenie przyzębia oraz paradontozę.
Rozwój choroby
Na rozwój choroby w pierwszej kolejności ma wpływ odkładanie się płytki bakteryjnej na koronach zębów. Początkowo jest to łatwo usuwalny nalot nazębny, który jednak z czasem ulega mineralizacji przekształcając się w kamień nazębny. Najczęściej kamień nazębny możemy zaobserwować jako szarozieloną lub brązową warstwę osadu, która lokalizuje się od strony policzkowej. Dodatkowo kamień ma tendencje do przenoszenia się również na dziąsła co w konsekwencji prowadzi do ich zapalenia.
Choroby przyzębia skutkują namnażaniem i rozwojem bakterii w obrębie jamy ustnej, a później również możliwością zakażeń innych narządów i układów. Bakterie wraz z krwią z łatwością mogą rozprzestrzeniać się po całym organizmie. Choroby jakie mogą się rozwinąć to m.in.: zapalenie żołądka i jelit, przewlekła angina, zapalenie wątroby, płuc i wsierdzia.
Objawy
Pierwszym charakterystycznym objawem jest nieprzyjemny zapach z pyska. Ponadto nadmierne ślinienie, ruchome, chwiejące się zęby oraz bolesność. Może się ona przejawiać tym, że pies ma problem z chwytaniem albo wtedy, kiedy je z przerwami.
Leczenie
W zależności od stopnia zaawansowania zmian leczenie obejmuje różne strategie.
Zapalenie dziąseł – usuwa się płytkę i kamień nazębny oraz poleruje korony. Aby zminimalizować ryzyko ponownego osadzenia się kamienia nazębnego, w profilaktyce domowej, zaleca się szczotkowanie oraz przy użyciu specjalnej pasty również polerowanie zębów. Żywienie powinno eliminować pokarmy z wysoką zawartością cukrów, a konsystencja najlepiej aby była twarda.
Zapalenie dziąseł z wytworzeniem patologicznej kieszonki dziąsłowej – leczenie rozszerza się o wyczyszczenie kieszonki dziąsłowej ze złogów, a w pielęgnacji domowej przemywanie dziąseł roztworem antyseptycznym z chlorheksydyną.
Przewlekłe zapalenie przyzębi z odsłonięciem korzeni zębowych, a z kieszonek zębowych sączenie się ropno-krwistej wydzieliny – w leczeniu stosuje się plastykę dziąseł oraz długotrwałą domową profilaktykę. Rozchwiane zęby zostają usunięte, a zębodoły zamknięte.
W chorobach przyzębia bardzo istotną rolę odgrywa profilaktyka. Najlepiej jeśli zadba się o nią jeszcze przed rozwojem stanów patologicznych. Psy powinny mieć szczotkowane zęby 2-3 razy w tygodniu, a najlepiej codziennie. Na rynku są również dostępne różnego rodzaju gryzaki, które pomagają w usuwaniu płytki nazębnej.
Naturalnym środkiem hamującym rozwój chorób przyzębia jest u psów ich ślina. Dobroczynne enzymy to w tym przypadku peroksydaza ślinowa, lizozym i laktoferyna. Zapobiegają one rozwojowi płytki nazębnej. Są również dostępne wysoko skuteczne preparaty lecznicze zawierające te enzymy.