Termin ten z pewnością dobrze znany każdemu z nas, jednak zwykle kojarzony w pierwszej kolejności z ludźmi. Jak to jest w przypadku psów? Cesarskie cięcie jest rozwiązaniem wtedy, kiedy poród siłami natury jest niemożliwy. Zazwyczaj porody u psów przebiegają bez komplikacji, natomiast istnieje kilka głównych wskazań do wykonania tego zabiegu i czasami jest on jedynym ratunkiem.
Czym jest zabieg cięcia cesarskiego?
Zabieg polega na chirurgicznym rozcięciu powłok brzusznych oraz macicy, a następnie wyjęciu płodów. Jest zabiegiem stosunkowo bezpiecznym, jednak poważnym i jak każdy zabieg chirurgiczny niesie ze sobą pewne ryzyko. Ponadto zabieg cesarskiego cięcia angażuje do pomocy pewną część personelu medycznego lecznicy. W naturalnych warunkach, przy porodach fizjologicznych młode są pobudzane do aktywności życiowej początkowo przez skurcze macicy matki, a następnie bezpośrednio przez nią. Suka przegryza błony płodowe i wylizuje szczenięta. Taki „masaż” pobudza oddech i pracę serca.
W przypadku cesarskiego cięcia szczenięta pozbawione są tej matczynej roli, a personel weterynaryjny musi bezzwłocznie przeprowadzić reanimację. Młode bezpośrednio po wyjęciu z macicy są bezwładne i najczęściej nie oddychają jeszcze samodzielnie.
Asystent – lekarz lub technik weterynarii po otrzymaniu szczenięcia podwiązuje pępowinę, kolejno wykonuje masaż oraz odsysa resztki wód płodowych oraz śluzu z nozdrzy. Masaż wykonywany jest ręcznikiem, ruchy pocierania po grzbiecie, a także naprzemiennego ucisku klatki piersiowej. Rytm serca noworodków utrzymuje się w przedziale 150 – 200 uderzeń na minutę i w tym tempie powinien być wykonywany masaż serca. Można również metodą ,,strzepnięcia’’ pobudzić oddech młodych. W tym celu wykonuje się wymach szczenięciem. Pomaga to w odśluzowaniu i pobudza zwierzę do podjęcia pierwszej próby oddechu. Inną możliwością jest wdmuchnięcie powietrza przez otwartą jamę ustną zwierzęcia. Po tych zabiegach korzystnym jest również zastosowanie tlenoterapii. Następnie umieszcza się nowo narodzone szczenięta w inkubatorze. Przez pierwszą dobę młode należy karmić sztucznie, z uwagi na obecność leków w mleku matki.
Wskazania do cięcia cesarskiego
1. Bezwład macicy, brak reakcji na podanie leków zwiększających kurczliwość.
2. Niestosunek porodowy, tj. zbyt duże płody względem kanału rodnego samicy.
3. Niedrożność kanału rodnego.
4. Nieprawidłowe ułożenie płodu.
5. Wcześniej przebyte komplikacje porodowe.
Najczęściej wskazania do zabiegu pojawiają się u psów brachycefalicznych, np. u buldogów francuskich.
Niewątpliwą zaletą zabiegu cięcia cesarskiego jest to, że ratujemy życie szczeniąt, które samodzielne nieprzyszły by na świat, a także życie matki. Wady z kolei to m.in. ryzyko zakażenia pooperacyjnego, konieczność zastosowania znieczulenia ogólnego, a także często pojawiająca się po zabiegu bezmleczność suki. Choć poród naturalny jest najlepszym rozwiązaniem to niestety nie zawsze możliwym.